نصب کف شناور معایب خاصی ندارد، جز اینکه برای نصب نیاز به یک طبقه شروع در شرایط خوب دارد. اگر کفپوش اصلی در وضعیت حفاظتی ضعیفی قرار دارد.
با بی نظمی های بسیار مشهود یا حتی با خرابی های ساختاری – مکانیسم مکنده قاب نمی تواند به درستی بچسبد و موفقیت کل کار را به خطر بیندازد.
یکی دیگر از مزاحمت هایی که باید به آن اشاره کرد این است که کف شناور در معرض نفوذ ناخواسته یا رکود رطوبت است. این محیط گرم و مرطوب می تواند به زمین ایده آل برای تکثیر کپک ها، باکتری ها و حشرات تبدیل شود.
همه اینها با انتخاب مناسب ترین مواد و با نیروی کار دوره ای خوب به راحتی قابل پیشگیری است. قالب های کف شناور می تواند پارکت یا کاشی باشد. کف های شناور در قالب پارکت (نوار یا تخته) بیشتر شناخته شده اند.
زیرا پیشنهاد بسیار گسترده تر است. به حدی که اغلب در مورد پارکت لمینت و پارکت می شنویم. با این حال، این تعاریف نادرست خواهد بود، زیرا پارکت فقط از چوب ساخته شده است، برای دو نوع دیگر عبارت صحیح این است.
کف لمینت، که همه طبقات را با ساختار HDF و سطح لمینت یا ملامینه و LVT شناور، که مشخص میکند. تمام طبقات در ناهمگن، با ساختار و سطح است.
در مورد کفپوش های لمینت، نیازی به ذکر شناور نیست زیرا فقط با سیستم نصب شناور تولید می شوند. در حالی که برای کف های LVT باید مشخص شود، زیرا این کف ها برای چیدمان چسب نیز تولید می شوند، بنابراین بدون سیستم کلیک نیز هستند.
بنابراین، کف لمینت همیشه شناور است، کف LVT به دو صورت شناور و نصب چسب دار وجود دارد. انتخاب بین دو نوع نصب بستگی زیادی به محیطی دارد که قرار است نصب شوند.
همچنین انواع دیگری از کف های به هم پیوسته وجود دارد که بدون چسب چیده می شوند. در الیاف سرامیکی، لاستیکی، معدنی، اما به دلیل مجهز نبودن به اتصالات کلیکی در خانواده کفهای شناور کلیکی قرار نمیگیرند.
در اینجا ما فقط انواع مختلف کفپوش های به هم پیوسته را برای فضاهای داخلی که معمولاً طبقه با سیستم قفل کننده کلیک نامیده می شوند، در نظر می گیریم.