در ترکیبات قیر پایه نفتی از اورانیوم استفاده شده است

انواع قیر، چیستی، زمینه کاربرد

قیر مصنوعی و طبیعی با توجه به خواصی که دارد کاربرد وسیعی در صنایع مختلف پیدا کرده است و این نه تنها برای بهسازی جاده ها، بلکه در تولید رنگ و لاک نیز به عنوان ماده عایق و درزگیر استفاده می شود.

قیر چیست؟

قیر پایه نفتی یک ماده طبیعی یا مصنوعی است و به نظر می رسد یک ماده صمغی جامد به رنگ قهوه ای تیره یا سیاه است و در ترکیب آن حاوی ترکیباتی از گوگرد، نیتروژن، فلز، اکسیژن است.

با چسبندگی بالا به پوشش های مختلف مشخص می شود و به عنوان چسب در کارهای ساختمانی و تعمیرات استفاده می شود و مواد آغشته به آن به رطوبت و بخار غیر حساس می شوند.

در آب نامحلول است، اما تا حدی در کلروفرم، بنزن و برخی از حلال های دیگر محلول است.

ترکیب کسری (شیمیایی) و خصوصیات قیر
ماده آلی مخلوطی از کربوهیدرات ها و مشتقات آنها (غیر فلزی) است و حدود 70-87٪ آن حاوی کربن، 8-12٪ هیدروژن، 0.5-7٪ گوگرد، 0.2-12٪ اکسیژن و تا 2٪ نیتروژن است.

بسته به مبدا، چگالی آن در محدوده 0.95-1.5 g/cm³ متغیر است، ظرفیت گرمایی آن در محدوده 1.8-1.97 kJ/kg•°C است.

اگرچه نمی توان آن را به طور مستقل به عنوان یک ماده عایق حرارت استفاده کرد، اما به عنوان بخشی از مخلوط های ساختمانی، به حفظ گرما کمک می کند و این ترکیب خواص منحصر به فردی را به مواد ارائه می دهد.

مشخصات و نشانه گذاری
این ماده بی شکل است: قیر به عنوان یک ماده جامد، هنگامی که در معرض دمای (160-200 درجه) قرار می گیرد به حالت مایع تبدیل می شود و آنها می توانند سطوح را آغشته کنند و به آنها مقاومت در برابر رطوبت بدهند.

هنگامی که سرد می شود، فرآیند پلیمریزاسیون انجام می شود، به همین دلیل اجسام مرطوب شده با قیر به طور قابل اعتمادی به هم چسبانده می شوند و دومی جامد می شود و یک لایه غیر قابل نفوذ بدون منافذ تشکیل می دهد و ویسکوزیته مستقیماً به دما بستگی دارد: در سرما بسیار سریع ضخیم می شود.